Tanaghmelt, een mooi Berber-dorpje in de bergen.

9 Juni 2018, bericht 2.

In Ouzoud ontmoette ik Peter, een Duitser die met een grote, zware motorfiets een tocht van een week of twee door Marokko maakte. Gezamenlijk liepen we de volgende dag over een ruw ezelpad naar Tanaghmelt, een mooi Berber-dorpje in de bergen, niet zo ver van Ouzoud. Het dorp zag er, met zijn lemen huizen, erg Middeleeuws uit, maar de televisie-schotels op een aantal daken verriedden dat we ons toch nog in de 21ste eeuw bevonden.

 

Tanaghmelt
Tanaghmelt, een Middeleeuws Berber-dorpje met moderne televisie-schotels.
Peter mijn Duitse wandelgenoot
Peter, mijn Duitse wandelgenoot bij een oeroude olijfpers in Tanagmelt.

 

peter en motor
Peter in vol ornaat, als een soort astronaut, op zijn supersonische machine.

Van Ouzoud vervolgde ik mijn tocht naar de natuurlijke brug van Demnate. Dat natuurfenomeen leek Peter ook interessant genoeg voor een bezoek en dus denderde hij mij twee uur later met een geweldige vaart voorbij. Dicht bij de natuurlijke brug bevond zich een pensionnetje waar we elk een kamer namen voor de nacht. De volgende ochtend liepen we onder de brug, die door een beek is uitgesleten, door. Bijzonder is dat de oostelijke opening van de tunnel onder de brug , vanaf een bepaald punt beschouwd, de vorm van Afrika heeft.

IMG-20180609-WA0011
Uitzicht vanuit de tunnel onder de natuurlijke brug. Met een beetje fantasie zie je er de vorm van Afrika in.

 

IMG-20180609-WA0012
Wie liepen een eind verder stroomafwaarts door de vallei en stuitten daar op een andere brug, een niet-natuurlijke maar wel oeroude brug.

 

We liepen een eind verder stroomafwaarts door de vallei en stuitten daar op een andere brug, een niet-natuurlijke maar wel oeroude brug. Peter dacht dat die van voor de Romeinen was, mij leek hij Middeleeuws, dus gemiddeld koom je dan toch bij de romeinen uit. Aangezien er geen sterveling in de buurt was bleef de vraag omtrent de ouderdom van de brug en het doel ervan onbeantwoord. Hopenlijk komt een van de lezers met het antwoord.

Pootafdrukken van dinosaurussen in de rotsbodem.

En dan was er 6km naar het oosten nog een interessant fenomeen: pootafdrukken van dinosaurussen in de rotsbodem. Die beesten moeten daar 160 miljoen jaar geleden door de modder gesjouwd hebben. Daar is een laag aarde overheen gekomen waarna de modder versteend is. Later werd de aarde opgedrukt en toen, nog weer eens miljoenen jaren later de bovenlaag was weggeerodeerd, kwamen de afdrukken aan het licht. Peter was er zo door gefascineerd dat hij niet meer ophield met fotograferen. Ik nam er ook een stel en om een indruk te geven van de afmetingen van de afdrukken legde ik mijn verbleekte Schwalbe petje er bij.

IMG-20180609-WA0013
Drietenige pootafdruk van een dinosaurus die hier 160 miljoen jaar geleden heeft rondgelopen.

 

IMG-20180609-WA0014
Hier is het spoor van een grote dinosaurus met ronde pootafdrukken te volgen. Die moet ongeveer 20 meter hoog geweest zijn.

 

IMG-20180609-WA0015
De drietenige dinosaurussen moeten ongeveer zo rondgesprongen zijn.
IMG-20180609-WA0016
Hier loopt het spoor van een drietenige dinosaurus.

Na al deze ‘dinosauriologie’ leek het ons een aangename afwisseling om ‘even’ naar een overhangende rots in een heuvel, een eind verderop, te lopen. Peter vermoedde dat daar in de oertijd religieuze culten gehouden werden. Ik schatte het op 20 minuten lopen. Het werden er ruim 60 met hachelijke klauterpartijen er in. We vonden niets dat ook maar iets zou kunnen doen vermoeden dat hier mensen in de oertijd hun culten hadden bedreven. Veel werk dus voor weinig, maar toch eigenlijk ook weer voor veel want het was een leuke expeditie naar die rots, met een prachtig uitzicht over de omgeving.

IMG-20180609-WA0017
…een leuke expeditie naar die rots, met een prachtig uitzicht over de omgeving.

 

 

 

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.